Iedereen die Bas kende wist dat hij een tijdje geleden het slechte nieuws had ontvangen ongeneeslijk ziek te zijn. Veel sneller nog dan verwacht is Bas hedenochtend overleden. Helaas mocht Bas maar 45 jaar oud worden.

De afgelopen jaren hebben we bij Thos Bas mogen ervaren als een levensgenieter. Iemand die nadrukkelijk aanwezig was en genoot van de gezelligheid na afloop van een wedstrijd. Op de baan was hij fanatiek en was hij, zeker als het niet liep soms ook nadrukkelijk aanwezig. Boos worden op zich zelf met wat krachttermen, het hoorde bij Bas om zichzelf weer op te peppen. Maar altijd respectvol richting de tegenstander en zeker altijd sportief.

Hoe goed of slecht de wedstrijd ook verlopen was, ongeacht het bereikte resultaat, in het paviljoen was hij al vlug vrienden met zijn tegenstanders van de baan. Gezellig een biertje drinken en sterke verhalen vertellen. Lachen met iedereen, feest vieren met iedereen. Om 16:00 uur zeggen dat je naar huis gaat, maar om 22:00 uur nog steeds in je tenniskleding aanwezig zijn. Het was typisch Bas. Of het nu tijdens de competitie of tijdens een toernooi was, als Bas er was dan viel er wat te beleven. Zijn lach galmde door het paviljoen.

Vanaf het moment dat hij het slechte nieuws te horen kreeg, leefde hij in tweestrijd. Nog een keer alles uit het leven halen of zich terug trekken. De behandelingen en de lichamelijke achteruitgang vielen hem zwaar. Met de carnaval nog een keer naar de optocht kijken, ook al was dat lichamelijk heel zwaar. Daarna ging de strijd met pieken en dalen, zowel lichamelijk als geestelijk.

Vanochtend heeft hij de oneerlijke strijd op veel te jonge leeftijd verloren. Bas, namens bestuur en alle leden van Thos rust zacht. We zullen je missen op ons tennispark. Wij wensen familie en nabestaanden heel veel sterkte toe met de verwerking van dit grote verlies.

Bestuur Thos.